La familha Castang de Mausens e Miramont a tornat inventar un biais natural de cultivar son jardin. Una ortalariá sàvia e esclairada a basa d’insèctes e de bon sens. Un apròchi vertadièrament portaire d’avenidor, e aquò’s amb aquela mena de demarcha qu’avèm creat nòstra rubrica « Avenidor », per daissar qualquaren que balhe a nòstres dròlles l’enveja de contunhar.

L'irrupcion de la Preïstòria al bèl mitan del sègle XIX^en fuguèt una estrementida collectiva considerabla. Non, lo monde s'èra pas fait en set jorns, èra vertadièrament tròp cort. A comptar d'aquí, la Preïstòria comencet a agir sus l'òme modèrn, tan prigondament coma confusament. L'art modèrn arribarà qualques còps, a exprimar aquela estrementida, que l'artiste exterioriza çò que l'abita en plaça de lo reprimar. Aquò's la dralha de recèrca ont s'es precipitat Remesi Labrusse, istorian de l'art modèrn. Nos a prepausaut aqueste automne de partatjar lo fruch de sas descobèrtas, gràcia a una conferéncia balhada al Pòl d'interpretacion de la Preïstòria de Las Àisias, en resson a l'exposicion collectiva « Preïstòria, un enigma modèrn » presentada aqueste estiu al centre Pompidou a París. Segon el, a grandas linhas, l'art modèrn, tresvirat per l'art preïstoric, revira una permeabilitat a aquel grand passat, al revèrs de l'Istòria, que desquilha tota vision lineària del progrès per impausar la nocion de bocla, e donc d'infinit. L'art es pas datable, es.