LA FERRASSIÀ A CONSERVAT LA DATA DE LA BALHETA DE SOS PRIMIÈRS LOCATARIS ?
Una question capitala èra pausada que porriá pas, a l’ora d’ara, se reglar nonmàs a còp de pala, mas ren èra ganhat. Qualques còps de pala mai tard donc, e, en fin de matinada, l'ànsia fai plaça a la baudor.
Òc ! Demòra de jaç arqueologics en plaça, non modificats per los escavaments de Peyrony
menats aquò fai un sègle, e son ben a l'endrech ont fuguèron trobadas las doas primièras esqueletas, la Ferrassiá 1 e La Ferrassiá 2, supausadas èsser un òme e una femna, e mai que tot aquò demòre de provar.
Òc ! Es donc possible de far de prelèvaments per fin de datar aquels sediments que nos balharàn enfin una idèa seriosa del moment quand aquelas personas fuguèron enterradas. En clar, gràcia a la represa dels escavaments aquel 21 de junh 2010, La Ferrassiá va pus poder plan longtemps trichar sus son atge, çò que risca de borrolar una bona partida de las teorias sus l'istòria de l'umanitat.
LAS DATAS PÒDON TOT CAMBIAR
Las datas, aquò’s important. Imaginatz que Jésus siá nascut non pas aquò fai 2010 ans mas fai 50 000 ans, que demorariá uèi de Lorde, dal Papa e de l'Immaculada Concepcion ? Òc, las datas, aquò compta, e aquò pòt modificar lo scenari de nòstras originas, radicalament.
Los escavaments de Danís Peyrony a la debuta del sègle xxen avián pr’aquò liurat un fum tot plen excepcional de esqueletas neandertalianas, sièis al total, completada per una setena descobèrta per Enric Delporte dins las annadas 70, botant aquel jaç al segond reng mondial darrièr Shanidar al Kurdistan. Mas, manca de documentacion per identificar los jaç arqueologics onte repausavan aquel monde, e en rason de las limitas de reculament dins lo temps de las datacions al carbòne 14, per defaut donc, òm ne’n èra demorat a 35 000 ans.
Gràcia a la descobèrta màger, facha en aquel primièr jorn de l'estiu de 2010, d'una partida significativa dels jaç arqueologics mosterians demorats intacts, lo viatge entreprés per la còla dels scientifics bailejada en comun per Alan Turq e Harold Dibble dempuèi la estacion preïstorica de La Ferrassiá, en Dordonha, nos fará de segur remontar belcòp mai luènh dins lo temps.
Aquelas novèlas donadas riscan de constituïr un eveniment dins nòstra percepcion de l'istòria de l'umanitat. Se lo gèst d'enterrar sos mòrts èra aparegut fin finala mai lèu en Perigòrd o a la mèma epòca qu'al Pròche Orient, que deten a l’ora d’ara lo recòrd d'ancianetat, laidonc nos caldriá remetre en causa d’unas idèas sus l'evolucion de las culturas e lo moviment de las populacions umanas las mai vièlhas. Per çò que nòstras teorias en la matèria mancan enquera crudèlament de donadas. Rapelam que nonmàs 40 sepulturas neandertalianas son estadas a l’ora d’ara retrobadas dins lo monde, dont set a La Ferrassiá dont òm sap pas enquera l'atge. Ne’n sèm nonmàs a la tota debuta d'un fòrt long camin. Aquò fai nonmàs 200 ans que
la question de nòstras originas es vertadièrament pausada, sens riscar l'escomenge o lo lenhièr.
DE NOVÈLS METÒDS DE DATACION FONDATS SUS LA RADIOACTIVITAT
En un sègle, los metòds de datacions an fach de progrès. Aurá òm pòt remontar fòrt mai luènh que 35 000 ans e aquò mai que mai gràcia a la mesura de la radioactivitat acumulada jos tèrra per certans elements. Le qüars es un bon indicator. Vaquí l'idèa : amb l’ajuda de dosimètres, òm mesura la radioactivitat ambienta de l'endrech concernat. Òm prelèva de bocins de qüars dins los jaç en plaça e òm mesura lor gra de radioactivitat. Aquel revèla lo temps dempuèi loqual es expausat a quela radioactivitat. De fach, òm sap remetre los comptadors a zerò en expausant aquel qüars d'un còp a la calor (300°) o a la lutz (laser). Lo diferencial entre aquel zerò e la mesura precedenta balha lo temps de son sejorn jos tèrra
D’ÒMES, D’ESPLECHS E DE CRÒSAS
Gràcia a lors mesuras e a lors prelèvaments, los scientifics van laidonc poder procedir a de novèlas datacions. Mas aquò’s pas tot. Van botar sus pè una novèla campanha d’escavaments per recercar d’esplechs en fojaus talhats fòrt ancians que an identifiats dins lo sector, mai que mai certans bifàcias mosterians estonament ancians, se raportant a una cultura desconeguda en Perigòrd. E puèi, plan segur, dins aquela famosa necropòla dels òmes e de las femnas de Neandertal apelada La Ferrassiá, es pas impossible que descobriscan d'autras sepulturas, e mai s’aquò’s pas l'objectiu primièr d’aquelas recèrcas. Enfin, Alan Turq aimariá engatjar un estudi geologic del valon per mièlhs compréner coma las cròsas e los abric abitats per l'òme se son formats en per aquí. Aqueste còp serà la tecnica del georadar, mena d'ecografia de las sisas inferioras, que serà botat a l'òbra per visualisar l'invisible, sens aver besonh de cavar. Per çò que cal ben dire que la genèsi del dedal del gruièra carstic sosterranh del Perigòrd demòra un plan brave mistèri.
Sofia Cattoire
Mercejam l'ensemble dels scientifics e dels estudiants que nos aculhiguèron sus aquel chantier d’escavaments als entorns del jaç preïstoric de La Ferrassiá del 21 al 26 de junh 2010.
Mercejam tanben e mai que mai Magen O'Farrell, arqueològ, Bastian Chadelle, estudiant en geologia, Véra Aldeias, estudianta en micromorfologia, Estevena Douieb, guida al Musèu Nacional de Preïstòria, que participèron al sondatge e al cruvelatge dels escombres e que assegurèron la securitat e la proteccion del siti d'un cap a l'autre de l'operacion.
Aquela operacion de sondatge preliminari e lo chantier d’escavaments que serà programat per las annadas avenidoiras son plaçadas jos la responsabilitat d'un collectiu internacional de scientifics ont òm tròba Alan Turq, preïstorian, conservator al Musèu Nacional de Preïstòria, Brunò Maureille, antropològ, director del Laboratòri de las Populacions del Passat a l'Universitat de Bordèu I e lors eminents collègas americans, los preïstorians Harold Dibble, professor a l'Universitat de Pennsylvanie, Shannon Mac Pherron, professor al Max Planck Institute a Leipzig, Dennis Sandgathe, professor a l'Universitat Simon Fraser de Vancouver e lo geològ Pau Goldberg, professor a l'Universitat de Boston.
D'autras disciplinas seràn mesas a contribucion per realisar l'ensemble de l'operacion que cobrirà donc tot a l’encòp l'estudi de l'industria litica contemporanèa dels jaç los mai ancians, l'antropologia de las rèstas umanas jà desenterradas o a mand de l'èsser e l'estudi geologic aprigondit del valon de La Ferrassiá.
|
|
